Kardelen  
Boynunu bükme sen Kardelen,
Aldırma rüzgar deli essin 
Bırak düşsün iki yaprağın yere,
Sen içini ferah tut,
O gelin başını yere eğme
Eksiltme o çelikten iradeni, 
Onca kara kafa tutan
O incecik belini eğme



Sen haykırmadın mı dünyaya 
Nasıl ayakta durulacağını,
Sen öğretmedin mi bize gururu,
Sen göstermedin mi bize azmi,
Varsın çalışsınlar seni ezmeye,
Sen başını dik tut,
Bir papatya gibi gülümse hep
Üstüne birikmiş kara,
Ağaçları deviren rüzgara inat,
Sen hep yüreğini beyaz tut Kardelen,
Boynunu bükme sen Kardelen

Mavi PRENS
 

 

Munzur'un Küskün Çiçeğine

Siz bir küçük dağlı kızdınız
yavru bir ceylanın
gözlerinde ağlarken gördüm sizi
munzur’un tepesinde
öyle yalnız
çaresiz
ve tek başına
ellerinizde deste deste umut
avuçlarınızda gül 
kokan dualar vardı

siz gözleri rüzgar desenli
Munzur dağının esmer gülüydünüz
umutla bakıyordunuz dünyaya, yarınlara
ağladığınızda, gözyaşlarınız umut oluyordu
hasret oluyordu, rüzgar oluyordu
haykırıyordu dağların eteklerinde

ağladığınızda
hâle hâle oluyordu gözlerinizden
küçük yağmur taneleri
dökülüyordu çağlayanlara
ve çağlayanlarla beraber
damla damla gözyaşı olup
düşüyordu yüreğimin orta yerine

ey munzur dağlı küskün çiçek
bilirim,
siz bu dağların kanadı yaralı 
kuşusunuz
nazlı umudusunuz
bulutların arkasındaki ışıltı
gökyüzünün binlerce yıldızısınız

bilirim,
yeryüzü ve gökyüzünün
kesiştiği nokta da unutulmuştunuz
bakışlarınız hilal hilal
saçlarınız lüle lüle
gamzeleriniz yıldız kokuyordu

bilirim,
ipek kanatlı bir kelebeğin
ipeksi kanatlarıdır
çiçekleri okşayan elleriniz
ah eli düşlerdeki kız
yeryüzü sizin için renklidir
güneş
ay
yıldızlar
gökyüzü sizin için mavi
ve bu yüzdendir
munzur'a sevdalı bahar

siz bir küçük dağlıydınız
bir rüzgarlara açıyordunuz 
kalbinizi
bir de dağlara
ve hilesiz taşıyordunuz içinizde
o kardelen uğultusunu

bir masal fısıldayın istedim
o masalda hayalleriniz
yaralarınız
içinizde yanan ateşler
kır çiçekleri
kar çiçekleri
ateş böcekleri
ve size ihanet edenler olsun

bir dağ yamacının güzelliğine
saklayıp kelimelerinizi
sustunuz
boynu bükük menekşeler gibi

boyun büküyordu
bakıp gözlerinize
ıslak dağ menekşeleri
rengarenk kelebekler konuyordu
saçlarınıza

bu dağlarda
menekşeler hep boynu büküktü belki
belki, gelin gelin ağlıyordu gelincikler
belki bu yüzden suskundunuz
ve bu yüzden yalnız gözlerinizle 
konuştunuz

şiirlerim,resimlerim
hep sizi yazacak, sizi anlatacak
uzaklarda olsam da
hep kederinizde olacağım
neşenizde açıp, acınızda solacağım

vakit yok ağlamaya küskün 
çiçeğim
küsme, yine geleceğim
yaram yaranıza kardeş
sevdam sevdanıza eş
derdim derdinize dost
gönlüm gönlünüze yoldaş
güleceğiz hep beraber
vakit yok ağlamaya küskün çiçeği
Nuri CAN

                                




Kardelenmi kar çiçeğimi?
Bir şair dostumun bir şiirini okudum
Bir çiçeğe yüklemiş tüm duygularını
Yorumunuza sunulmuştur diye yollamış
Şiirin adı((KARDELEN)) 
karda kışta olurmuş
Durdum anımsadım birden
Başka sevgili bir dost
Bir ad takmıştı bana bir zaman
((KAR ÇİÇEĞİSİN.)) ....Derdi sen
Bu çiçeği daima karıştırırdım ben
Kar çiçeğimiydim.....yoksa
Öbür adımıydım...kardelen
Kar çiçeği oda dağlarda açarmış kışları
Dostum öyle derdi renkleri sarı sarı
Şiir dostuma sordum hangisi doğru
Dedi yöreler farklı ikiside aynı
Kitaplarda okudum daha sonraları
Nebilsin benim gibi biri İstanbul kızı
Dağları ovaları kardelen yetişen oraları
Ne bilirim karda çıkarlarmış
Karda da güzelmiş yeşerirken onlar
Zordur böyle bir çiçek olmak
Dostumun var elbet bir bildiği
Benide tutmuş bu çiçeğe benzetmiş
Ama ben hala bulamadım hangisiyim
KAR ÇİÇEĞİ mi.......KARDELENmi?
Muzeyyen Baskir

                                                

Bir zemheri günü dirilir kardelen
Coşar türkü türkü, yorulur kardelen
Kader ise eğer o da boyun eğer
Hoyrat eller değer, vurulur kardelen...

Yıllık bir görüşte ilk ve son gülüşte
Bir günlük bir düşte görülür kardelen
Kutsal bir toprağı öper gül dudağı
Sararır yaprağı ölür kardelen...

Zemheride olsun sonsuzlukta 
buluşmak
İhanet olmasın baharla sevdamızda
Kardelen vakitsizliği desinler
Akşam ayaz ve beyaz yalnızlıkla 
örtülsün sevdalarım
Güle güle KARDELEN, güle güle...
ali kınık

Mücadelenin ve azmin simgesi. 
Her türlü olumsuz şartlar
 altında erken baharda doğaya 
çiçeklerini sunan bir bitki




Kardelen kadar olamayacaksan 
sakın aşık olma.....! ! !
Sana yüklediğim anlamları senmişsin
 gibi düşünme..
Sen o anlamlarda sadece 
bende varsın





KardeLen Ve Hercai! !
Bir birlerini çok seven iki 
çiçek varmis. Bu çiçek`ler bir
 birlerini o kadar çok 
seviyolarmiski Bahar`da açan bütün 
çiçekler onlarin bir birlerine 
olan askini biliyorlarmis.
Çiçeklerden biri bir Gün 
digerine
-Askim biz her bahar açiyoruz ve 
baharda açan bütün çiçekler
 bizim askimizi biliyor.
Diger Çiçek
-Evet Canim
Demis
-Biz Bir Defa da Kisin açalim 
kisin açan bütün çiçeklerde 
bizim askimizi bilsinler
Demis
Diger Çiçek
-Ama Güzelim nasil olur biz 
kisin açarsak ölürüz Demis


-Olsun askim ne olursa olsun 
Ölsek bile açalim
-Peki açalim
Demis ve bir birlerine söz vermisler. 
Günler Aylar bir birlerini 
Kovalamis Kis Gelmis Kar 
yagmaya baslamis
Çiçeklerden biri açmis
 digeri açmamis
Açan çiçek ölmüs ismi 
KARDELEN olmus
Açmayanin ise HERCAI